Vandaag onze eerste ‘echte’ excursiedag. Het plan is om het schooltje en het ziekenhuis te bezoeken waar Betsy’s vriendin Marga een hoop regelt.
P.S. Het heeft trouwens niet geregend vannacht!!
Eerst onderweg even getankt, daarna doorgereden naar Brikama, Via Sifoe en Gunjur naar Berending gereden, waar het schooltje en ziekenhuisje is. Bij de school een enorme vracht bijzonder enthousiaste kindertjes die ons kwamen begroeten. Het was net speelkwartier en wij ’toubabs’ werden hartelijk ontvangen door de leraren en de mensen die zaken regelen voor de stichting ‘Pallum’. Een heleboel foto’s gemaakt van de kids tot het spelen over was. Vervolgens moesten de kinderhandjes gewassen worden van de kleintjes. Het betreft hier de groepen daycare (3 jaar), nursery 1 tot en met 3 (4 tot en met 6 jaar) en 1st grade (7 jaar).
We kregen een rondleiding van één van de Gambiaanse mensen van de organisatie. In bijna elke klas werd er voor ons gezongen en gedanst en in de hoogste klas, de 1st grade, werd er een demonstratie spellen gegeven. Er is ook een klasje voor doofstommen met op dit moment 4 kinderen en een blindenklasje van 2 kinderen. We hebben onder het genot van een sapje nog even met Marga gepraat. Het blijkt dat er per jaar zo’n € 5000,- euro nodig is om de school draaiende te houden met een redelijk salaris voor de teachers en, heel belangrijk, niet te grote klassen. We hebben nog wat meegebracht materiaal achtergelaten, wat schriftjes, pennen en potloden. Onderweg naar het ziekenhuisje werden we uitgezwaaid door diverse kinderen die inmiddels uit school waren. De school begint hier namelijk om halft acht ’s morgens en eindigt om één uur ’s middags, de first graders moeten zelfs nog een uurtje langer.
In het ziekenhuis een rondleiding van de dokter gehad door het ziekenhuisje wat dezelfde Marga heeft opgezet. Het is klein, maar voor deze gemeenschap een uitkomst. Er is ook door Kinderhulp Gambia een Delivery Center gesponsord, waar vrouwen veilig kunnen bevallen. Tegenwoordig komen de vrouwen daar bevallen in plaats van thuis, wat veel gevaarlijker is. De dokter maakte duidelijk dat er ongeveer 2 tot 3 bevallingen per week uit de hele omgeving zijn. Wij hebben helaas daar geen zinnige spullen achter kunnen laten, het is ons vakgebied niet. Medicijnen tegen bijvoorbeeld malaria kunnen we helaas niet regelen.
Weer onderweg om een plek voor de lunch te vinden. Na wat denkwerk had Besty een leuke plek gevonden die heel erg onbekend is bij de toeristen, namelijk The Art Village van kunstenaar Etu. Onder een afdakje lekker gepicknickt met tuna-salad en ander beleg. Even rondgelopen op het terrein, waar ander kunstenaars ook kunnen wonen en werken, ook uit Europe zijn er wel eens mensen geweest. De village is erg primitief met zogenaamde mudhouses, huizen gemaakt van modder met een rieten dak. Er waren er twee ingestort vanwege de termieten die de mudhouse aanvreten en vervolgens het regenseizen met de nodige wind en regen er overheen. Ook de expositieruimte was in slechte staat, het dak was helemaal kapot. Ondanks dat toch in het huis van Etu nogwat kunst bekeken, niet helemaal onze smaak, maar wel mooi en zeer kleurig.
Vervolgens naar de vismarkt van Tanji via Gunjur en Sanyang. Een enorme bedrijvigheid op het strand van boten die gelost worden, vrouwen die de geloste vis vervolgens weer kopen om ze schoon te maken weer te verkopen aan de rokerijen, hotels of andere handelaren. Bijzonder druk, maar volgens Betsy is het normaale wel twee keer zo druk als er voldoende handel is. Ook nog een een rokerij in geweest, waar de rook gelijk op ogen en longen slaat. Het rook overigens ook heerlijk naar gerookte vis.
Onderweg naar huis via Sukuta nog even bij een strandje gestopt, door Betsy de ‘boabab beach’ genoemd. Daar een cola-tje en een fanta-tje gedronken, niet helemaal koud en er moest een half uurtje op gewacht worden, maar daarna smaakte ie ook wel heerlijk.
Moe maar voldaan teruggekomen en eventjes wat water over het gezicht gegooid en aan het diner aangeschoven. Dit keer witte vis met spaghetti en aardappelschijfjes en, wat San niet heeft gemerkt en wat ze vies vind, prawns ofwel garnalen! Fruit als toetje, daarna een douche en naar bed, heerlijk.
En misschien dat het vannacht wel gaat regenen!! Welterusten!